Wśród kierowców, ale i ogólnie w społeczeństwie utarło się przeświadczenie, że to tylni napęd jest lepszy, bardziej sportowy i każdy kierowca lubiący sportową jazdę powinień mieć RWD. Myślę, że jest to zasługa kampani promocyjnych firm segmentu premium, które produkują auta z tylnym napędem jak również wszelkiej maści youtuberów nagrywających driftowanie, palenie gumy czy wchodzenie bokiem w zakręty.
Niewątpliwie napęd RWD ma przewagę nad FWD w każdej płaszczyźnie z wyjątkiem kosztów eksploatacji oraz masy auta. RWD w większości przypadków lepiej przyspiesza, RWD lepiej hamuje, lepiej wchodzi w zakręty są to bezsprzeczne fakty.
Jednak przyjrzyjmy się jakie auta startują w rajdach samochodowych, nie tylko w Polsce, ale również i za granicą. Auta z tylnym napędem stanowią niewielki procent w stosunku do aut z przednim napędem. O ile napęd RWD ma liczne zalety to w warunkach wyścigu jedynie zawodowcy najwyższej klasy potrafią je wykorzystać, gdyż RWD nie wybacza błędów. Początkujący zawodnicy wybierają FWD, gdyż mniejsze ryzyko popełnienia błędów z kolei doświadczeni wybierają AWD, gdyż jest znacznie lepsze niż RWD. Wyniki amatorskich rajdów tylko to potwierdzają, najlepsi amatorscy zawodnicy z kategorii RWD chociaż dysponują mocami większymi osiągają czasy gorsze niż zawodnicy FWD dysponujący mniejszą mocą.
Wniosek jest prosty. Jeśli zależy nam na zabawie, kręcenie bączków na rondzie, palenie gumy, latanie bokiem w zakrętach to RWD, natomiast jeśli zależy Ci (zakładam, że nie jesteś Robertem Kubicą) na wynikach na torze, na rajdzie to należy wybrać FWD.